Gezellig lunchen met 
‘de bende van ellende’

Op Parc Douvenrade wordt de laatste hand gelegd aan het nieuwe Zorgcentrum Douvenrade van Sevagram dat een mooie plek heeft tussen de Corridorflat, de Terrasflat en de Galerijflat. Vanwege sloopwerkzaamheden werd in juni van dit jaar de oude gasterie van de Corridorflat gesloten. Het was een plek waar sinds enkele jaren een groepje bewoners van Douvenrade dagelijks bijelkaar kwam om samen te lunchen. De gasterie in het nieuwe zorgcentrum gaat 1 november open. Om deze periode te overbruggen, heeft bewoonster Gertie Manuel (81) zich opgeworpen als gastvrouw van, zoals ze zelf lachend zegt, "de bende van ellende".

Aangekomen bij de Corridorflat worden we (red.: interviewer en fotografe) reeds in de ontvangsthal hartelijk welkom geheten door de goedlachse en altijd vrolijk gestemde Gertie. “We hebben extra op jullie gewacht”, zegt Gertie. “Als jullie willen, kunnen jullie ook aanschuiven; we hebben genoeg!”, duidend op een uitgebreide warme lunch die net door Cateringservice Van der Poel is afgeleverd. 

Gearriveerd bij haar appartement ontvangen we van Gertie een prachtige zelfgemaakte kaart met een papieren waaier en een vlinder op de voorzijde. Drie, eveneens vrolijke dames, zitten aan de eetkamertafel gezellig met elkaar te keuvelen. “Mag ik jullie voorstellen: "de bende van ellende”, lacht Gertie. “Een tijdje geleden waren we nog met een man of twintig, maar door verhuizingen en overlijdens is deze harde kern overgebleven. Ik vind het prima zo, want dat had niet in mijn woonkamer gepast”, knipoogt ze gniffelend.

Op de vraag hoe Gertie erbij is gekomen om de gasterie te verplaatsen naar haar eigen woning, antwoordt ze: “ik weet het niet, het zit blijkbaar gewoon in me om me over anderen te ontfermen. Wellicht dat ik dit overgehouden heb aan mijn jeugd, die absoluut niet was om over naar huis te schrijven. Ik ben bij nonnen opgegroeid en heb me voorgenomen dat niemand een dergelijk leven verdient. Ik heb me daarna altijd hard voor de medemens gemaakt en waar ik kan, help ik. Door mijn zorgzame karakter ben ik waarschijnlijk ook de verpleegsteropleiding gaan volgen, hoewel ik daarna eigenlijk nooit in de zorg werkzaam ben geweest.”

Gezellig samenzijn
“We zijn allemaal tussen de tachtig en negentig jaar oud, zoals we hier zitten”, vervolgt Gertie. “Alle vier wonen we hier al een hele periode met veel plezier in de Corridorflat, ieder op een andere verdieping. Zoals je kunt zien, zijn de woningen groot met een ruim balkon en een prachtige achtertuin”, wijzend op Parc Douvenrade. “En waarom zouden we elkaar niet opzoeken? Dat is toch vele malen gezelliger dan in je eentje op je kamer te zitten en een sneetje brood te nuttigen. Wij komen nu van maandag tot en met vrijdag rond het middaguur hier bijelkaar en genieten samen van een geleverde warme lunch met een soepje, hoofdgerecht en toetje…..wie doet je wat voor maar 15 euro per persoon? We lachen samen, hebben plezier, praten over ditjes en datjes, maar ook over onze probleempjes of de actualiteiten in de wereld.”

“Na een tijdje moet ik de dames echter de deur uit schoppen”, grinnikt Gertie. “Want dan weten ze dat ik ze moe ben…haha. Ook in het weekend wil ik dingen voor mezelf doen en ga ik bijvoorbeeld de stad in om daar mensen te ontmoeten en gezellig ergens neer te strijken. Verder knutsel ik graag, zoals je gezien hebt.

Onderling ondernemen we met "de bende van ellende" behalve lunchen nog meer gezamenlijke activiteiten. Zo gaan we regelmatig met z’n tweeën of drieën naar de stad of gaan we sjoelen in de nieuwbouw hiernaast, waar ze speciaal een tijdelijke ruimte hebben vrij gemaakt.”

Community Care ten voeten uit
In de auto op de weg terug naar kantoor dacht ik bij mezelf: ‘Jeetje, vanuit de Sevagram gedachtegang van Community Care is dit eigenlijk wel een prachtig voorbeeld van de bereidwilligheid van burgers onderling om elkaar te ondersteunen en creatief om te gaan met de uitdagingen die op hun pad komen.’ 

Als blijk van waardering voor dit mooie initiatief heeft Coördinator Community Care Thom Steinbusch de dames nog eens bezocht om hen tussen het hoofdgerecht en het toetje een cadeaukaart namens Sevagram te overhandigen.